Met mijn foto’s laat ik anderen de wereld zien door mijn lens.
Mels eerste camera kwam uit een pakje cornflakes. Het was het begin van een passie die hij deelde met zijn grootvader en vader, die beiden amateurfotograaf waren. De geur en textuur van de ontwikkelvloeistof en fixeer, waarmee hij in zijn vaders doka mocht werken, staan in zijn geheugen geëtst. Zo leerde hij de magie van het fotograferen kennen: van het moment dat je de sluiter indrukte, tot het moment dat je een foto vasthield.
Zijn camera werd een trouwe metgezel en al op de middelbare school legde hij het dagelijks leven vast. Dus toen hij aansluitend bedrijfseconomie ging studeren werd hij bestuurslid van de fotoclub en fotografeerde alle evenementen die zij organiseerde. Om wat bij te verdienen fotografeerde hij bruiloften: ‘Dat was een van de leukste bijbaantjes die ik me als student kon wensen. Ik denk dat ik toen van zeker driehonderd bruidsparen de mooiste dag van hun leven heb vastgelegd.’
Ondanks dat hij fotograferen al in zijn studententijd leuker vond dan in de collegebanken zitten, nam hij twintig jaar later nogmaals in de schoolbanken plaats: ‘Ik wilde iets anders dan op een kantoor werken en elke dag dezelfde mensen tegenkomen en ging op zoek naar creativiteit, vrijheid en bijzondere ontmoetingen. Vanzelf kwam ik opnieuw uit bij fotografie. Ik gooide het roer om, koos voor wat ik écht leuk vond en schreef mij in aan de Fotoacademie in Amsterdam.’ Daar herontdekte hij zijn passie en leerde kijken naar de wereld en zichzelf: ‘Humor bleek op straat te liggen en met foto’s kun je contact, verbinding en plezier doorgeven.’
Door voor OogopZeist elke dag foto’s te maken ontwikkelde Mel zich van de meest onbekende tot de meest bekende fotograaf in Zeist, want het dwong hem overal op af te stappen en op zoek te gaan naar verhalen. Inmiddels zijn zijn verhalen te vinden op Zeistinbeeld, want gewone gebeurtenissen en locaties zijn nog elke dag de grote drijfveren achter zijn werk. Daarnaast werkt hij sinds zijn afstuderen ook als freelancefotograaf voor het AD. Dat leverde ludieke projecten op, waar hij zijn creativiteit volop in kon benutten. ‘Met een knipoog en een beetje humor ben ik altijd op zoek naar wat een beeld net even anders maakt. Want als ik om me heen kijk is er altijd iets te ontdekken.’
De afgelopen jaren is het maken van video’s een steeds belangrijker plaats in Mels werk gaan innemen, al blijft fotografie het fundament voor wat hij maakt: ‘Het belangrijkst is dat ik me blijf ontwikkelen als fotograaf.
Mel werkt onder andere voor:
